Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Chondrilla juncea & Viola canina

fotò
fotò
Sauto-voulame

Chondrilla juncea

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Cantoulamo, Mauguié, Sauto-mourre, Berenchié, Lachet.

Noms en français : Chondrille à tiges de jonc, Chondrille jonciforme.

Descripcioun :
Lou sauto-voulame es uno planto coumuno d'ermas. L'estiéu se recounèis à sa cambo redo que porto quàuqui fueio e de flour jauno coumpausado e pulèu longo. L'ivèr la rouseto rèsto contro lou sòu ; li fueio soun descoupado emé de tros en arc de ciéucle que parton vers lou cèntre de la rouseto. Ramentan qu'èi talamen duro qu'empachavo li meissounié de sega lou blad : "L'ourame te lou fasié fila de coustat. Resquihavo sus la tijo" (Louis Garcin in MADON O., op.cit.).

Usanço :
Es uno bono erbo de l'ensalado champanello que fau acampa quouro li fueio de la baso soun pancaro secarouso. Se soubro la tijo de l'an davans, sara eisa de la recounèisse (fotò).

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,2 m
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chondrilla
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Juliet à óutobre

Liò : Champ - Ermas - Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Chondrilla juncea L., 1753

fotò
fotò
Vióuleto-fèro

Viola canina

Violaceae

Autre noum : Palengo.

Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.

Descripcioun :
La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.

Usanço :
Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.

Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Pelouso acido - Champino - Esclargido - Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
RR
C
ges

Chondrilla juncea & Viola canina

CC
CC
CC
CC
CC
C
C
RR

Coumpara Sauto-voulame emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto-fèro emé uno autro planto

fotò